باگم

الان خیلی وقته کم تر چیزی میتونه ناراحتم کنه یعنی در واقع یه چیز شده مثلا از چیزایی که باید ناراحتم میکرد ولی نکرد اولیش دوستیام بود .حدودا با حذف شدن هیچکدومشون مشکل خاصی ندارم یا مثلا بعد ioi هم همچین ناراحت نبودم یا بعد مردن مامان بزرگم حقیقتا به هیچ جام نبود یه روز بابام مریض طور شد همه حدودا مطمین بودن کرونا گرفته و اونم حتی خیلی مهم نبود 

الان اون تنها چیزی که مونده

تنها کسی  عه که برام مهمه

اون قضیه بازده مازدهم دیگه کنسله ورزشم دیگه کنسله مشق پشقم دیگه کنسله

خواب و فکر کردن مونده 

یه تیکه سنگ میشم بعدش تا یه مدتی  :)) 

کاش یه جور دیگه پیش میرفت 

یاعلی 

هاا رابطم با خدا جالب شده دوباره به جز لحظه های یه دفعه ای که خیلی کمکشو میخوام اکثر موقع ها  ؛دیگه حال ندارم بقیشو بنویسم؛

تو این زندگی